miły II
bliski komuś uczuciowo; drogi, kochany
Nie wiedział, czy to jawa, czyli mu się marzy Jedna z tych miłych, jasnych twarzyczek dziecinnych, Które pomnim widziane we śnie lat niewinnych (IV). Wódka to gdańska, napój miły dla Polaka (IV). Jako w twarzy lekarza wzrok przyjacioł czyta Wyrok życia lub zgonu miłej im osoby (IV) Nie mogła nic przemówić, aż się jej rzuciły Strumieniem łzy - poznałem, jak jej byłem miły! (X) Wojski ma na jutro biesiadę wyprawić [...]: Biesiadę godną miłych sercom polskim gości (XI)
Czlowiek ↔ Dusza i rozum ↔ Uczucia ↔ Uczucia skierowane na innych ↔ Sympatia, antypatia